Wniknięcie w Jaźń

Sri Ramana Maharishi (1879-1950) był jednym z największych mistrzów duchowych Indii. W wieku 17 lat miał doświadczenie śmierci, które całkowicie zmieniło jego życie. Dzięki temu doświadczeniu zrozumiał, jaka jest jego prawdziwa natura. Następnie porzucił dom i przez kilka lat przebywał w odosobnieniu w jaskiniach - prawie cały czas będąc pogrążonym w samadhi. Zaczął nauczać i udzielać odpowiedzi na pytania osób poszukujących. Gdy zyskał większą popularność, jego uczniowie założyli aśramy. Bhagawan, jak go tytułowano, był uosobieniem niezależności, wolności i postawy najwyższego spokoju.

W książce podano ścieżkę wnikania w Jaźń (Atmana), która jest świetlistością poza ciemnością i światłem. Badanie „Kim ja jestem?”, nauczane przez Śri Ramanę, powinno być rozumiane jako Samo-uważność, która jest jedyną właściwą metodą służącą zniszczeniu pięciu przesłon (powłok): ciała, prany, umysłu, intelektu i ignorancji. Człowiek powinien rozpoznać swoją Jaźń własnym okiem mądrości, bo tylko wtedy możliwe jest osiągnięcie Wyzwolenia.

Jak mówił Maharishi: ,,Tylko jaźń istnieje naprawdę. Świat, indywidualna dusza i Bóg pojawiają się w niej niczym kolor srebrzysty w macicy perłowej; wszystkie trzy pojawiają się jednocześnie i jednocześnie znikają.