Proroctwo Królowej Saby

Królowa Saby, nosząca czasem miano trzynastej Sybilli, wspomniana jest w trzech starożytnych źródłach pisanych: Biblii, Koranie i Kebra Nagast, czyli Chwale Królów Abisynii. W europejskiej tradycji przyjęło się nazywać ową królową Saby imieniem Michalda, Arabowie z kolei mówią o niej Bilkis, podczas gdy jej autentyczne abisyńskie imię brzmi Makeda. Proroctwo Michaldy opowiada między innymi o nadchodzących dniach ostatecznych, znakach końca świata i podaje wskazówki jak je rozpoznać.

Przepowiednie Królowej Saby Michaldy według większości źródeł pochodzą z 875 roku przed narodzeniem Jezusa Chrystusa. Historia mówi, że odwiedziła króla Salomona, by opowiedzieć mu o swoich wizjach, które dotyczyły losów świata. Król Salomon kazał je spisywać swojemu kronikarzowi. W swoich przepowiedniach Królowa Saby zaznacza jednak, że Bóg będzie ludzi napominał ukazując im znaki na niebie, „ale ludzie pozostaną zatwardziali w grzechach, a serce ich pozostanie nieczułe na dobro i cnotę”.

Michalda, Królowa Saby, przez wielu wciąż uznawana jest za jedną z największych wizjonerek w historii ludzkości. W swoich przepowiedniach zawarła m.in. narodziny Jezusa Chrystusa, globalne konflikty, postęp technologiczny czy wojny światowe. Otwarcie mówiła również o końcu świata. Na przepowiednie Królowej Saby składają się trzy księgi i to właśnie w ostatniej zawarła siedem znaków, które poprzedzają koniec świata. Gdy wszystkie staną się rzeczywistością, czeka nas Armagedon, czyli ostateczny koniec ludzkości.