Alchemicy i magnetyzerzy

Charles Mackay żył w latach 1814-1889. Miał ogromne doświadczenie literackie. Pisał wiersze, powieści, teksty piosenek, słowniki. Zajmował się również dziennikarstwem. Jako autor został zapamiętany przede wszystkim dzięki aktualnemu również w dzisiejszych czasach przewodnikowi na temat psychologii tłumu pt. „Niezwykłe złudzenia i szaleństwa tłumów”. Jak sam powiedział:

Każdy wiek ma swój szczególny obłęd – pewien schemat, projekt lub fantazję, w którą wpadają ludzie powodowani chęcią zysku, potrzebą wielkich przeżyć lub siłą naśladownictwa. Uleganie tym czynnikom prowadzi do szaleństwa, które jest stymulowane przez powody polityczne albo religijne lub oba rodzaje tych przyczyn jednocześnie.

,,Alchemicy i magnetyzerzy” to wspaniała i barwna opowieść o poszukiwaczach złota i uzdrowicielach. Wielu alchemików zajmowało się badaniami z dziedziny chemii czy medycyny. Nam alchemia kojarzy się z dążeniem do uzyskania rzeczy niemożliwych, np.:

• panaceum – leku na wszystkie choroby,
• eliksiru życia – zapewniającego nieśmiertelność,
• kamienia filozoficznego – zdolnego do przemiany zwykłych metali w złoto.

Od dawnych wieków panowało przekonanie, że ludzie, obdarzeni wielką siłą magnetyczną, dzięki przykładaniu rąk do pacjenta mogą dokonywać cudów i uzdrowień. Dar oddziaływania za pomocą magnetyzmu jest zdolnością ducha, ukrytą w każdym człowieku.