Bezgłowy

Rytuał Bezgłowego badany w tej publikacji jest od 160 lat jednym z najważniejszych tekstów współczesnej magii.

Pochodzący z Papyri Graecae Magicae, został po raz pierwszy opublikowany przez Charlesa Wycliffe’a Goodwina w 1852 roku. Szybko został zaadaptowany przez Złoty Brzask i Aleistera Crowleya, tworząc rdzeń ich rytualnego arsenału. W ostatnim czasie został przyjęty przez Świątynię Seta. Rytuał występował pod różnymi nazwami, takimi jak Nienarodzony, Liber Samekh czy Wstępna Inwokacja. Kluczowy element nadający skuteczności współczesnej magii, jego starożytne korzenie przez długi czas pozostawały zamkniętą księgą. Tylko niewielka część papirusów była dostępna dla adeptów wczesnego odrodzenia magicznego, a duże opóźnienia uniemożliwiły późniejszym studentom dalsze badania. Niewielu podejrzewało, że rytuał ten stanowił część ważnego „gatunku” w obrębie starożytnego korpusu rytualnego.

Ważne studium dotyczące tego rytuału zostało opublikowane w 1991 roku przez Jake’a Strattona-Kenta w 6 numerze dawno wyczerpanego już nakładu Equinox/BJT. Ta książeczka jest kompleksowo poprawionym i zaktualizowanym rozwinięciem tego przełomowego badania dot. rytuału Bezgłowego.

Spis treści

1. Wstęp
2. Część 1 Źródła, język i poprzednicy rytuału
3. Część 2 Historia rytuału w czasach współczesnych
4. Związek rytuału z systemem Abramelina i instrukcjami dotyczącymi VIII Etyru
5. Dzieło niniejszego autora i jego wnioski
6. Gnoza setiańska: błąd wczesnej nauki badającej papirusy?
7. Cytowane prace