¦wiat³o na drodze i dzie³a powi±zane

"Dla wielu dzie³o to bêdzie pierwszym objawieniem Prawdy, której szukali z zamkniêtymi oczyma, pierwszymi kawa³kami duchowego chleba karmi±cego duszê, pierwszym kielichem wody ze ¬ród³a ¯ycia gasz±cym pal±ce ich pragnienie. Ci, dla których przeznaczona jest ta ksi±¿ka, rozpoznaj± jej znaczenie i nie bêd± ju¿ nigdy wiêcej tacy sami".

"G³os Mistrzów zawsze rozbrzmiewa w ¶wiecie; s³ysz± go jednak tylko ci, których uszy nie odbieraj± ju¿ d¼wiêków oddzia³uj±cych na ¿ycie osobowe. ¦miech nie rozja¶nia ju¿ serca, gniew nie wprawia go w oburzenie, czu³e s³owa nie nios± ukojenia. We wnêtrzu, do którego uszy s± bram± zewnêtrzn±, znajduje siê miejsce wype³nione spokojem, jakiego zaburzyæ nie zdo³a ¿adna osoba" - pisze autorka.

Mabel Collins przekazuje tutaj wskazówki dotycz±ce rozwoju duchowego i ca³ej gamy pu³apek, które czyhaj± na ¶mia³ka d±¿±cego do osi±gniêcia pe³nej kontroli nad ego i oddanie siebie samego wy¿szym, boskim poziomom egzystencji. W tek¶cie g³ównym autorka przekazuje wskazówki pochodz±ce z wysokich poziomów Ducha, po czym w kilku innych dzie³ach obja¶nia ich mistyczne znaczenie.

Mabel Collins "¦wiat³o na drodze i dzie³a powi±zane":

O¶wiecona droga (Komentarz do ¦wiat³a na drodze)
Karma
P³acz z oddali
Przyjemno¶æ i ból
Przej¶cie przez Z³ote Wrota
Przebudzenie

Do dzie³a tego odnosi siê wiele ksi±¿ek wspaniale o¶wieconego autora - Williama Walkera Atkinsona, którego wiele ksi±¿ek wydanych zosta³o przez Wydawnictwo Centrum.

Trzeba sobie uprzytomniæ, ¿e ksi±¿ka "¦wiat³o na drodze" nie jest podobna do innych. Wielu dopatrywaæ siê w niej mo¿e pewnej tre¶ci filozoficznej, bez wiêkszego sensu dla tych, którzy s±dz±, i¿ jest ona napisana zwyk³ym jêzykiem. Dla takich czytelników nie bêdzie ona jak kawior, bardziej jak posolone oliwki. Jest to ostrze¿enie, by ksi±¿ki tej nie czytaæ w sposób powy¿szy.

Jest sposób inny czytania wielu autorów, który w rzeczy samej przynosi jakikolwiek po¿ytek; nie miêdzy wierszami, a wnikaj±c we wnêtrze ka¿dego wyrazu. Jest to odszyfrowywanie trudnego i g³êbokiego szyfru. Wszystkie dzie³a dotycz±ce alchemii takim szyfrem s± pisane. U¿ywali go wielcy filozofowie i poeci wszystkich czasów. Systematycznie pos³uguj± siê nim Adepci w ¿yciu i przy wiedzy. G³êbiê swej m±dro¶ci ukrywaj± w wyrazach, utrzymuj±cych rzeczywist± tajemnicê. Nic wiêcej zrobiæ nie mog±. Istnieje prawo Natury, które ¿±da, by cz³owiek sam odgadn±³ te tajemnice. Inn± drog± dotrzeæ do nich nie mo¿e. Ten, kto chce ¿yæ, musi samodzielnie je¶æ; to proste prawo natury, które odnosi siê równie¿ do ¿ycia w wy¿szym sensie. Cz³owiek, który chce tak ¿yæ i dzia³aæ, nie mo¿e byæ karmiony ³y¿eczk± jak niemowlê; musi je¶æ samodzielnie.

Chcia³am zapisaæ fragmenty "¦wiat³a na drodze" nowym, bardziej czytelnym jêzykiem; nie potrafiê jednak oceniæ, czy moje starania w tym wzglêdzie rzeczywi¶cie stanowiæ bêd± jak±¶ interpretacjê tego tekstu. Dla cz³owieka g³uchego i ¶lepego prawda nie stanie siê bardziej zrozumia³a, je¶li jaki¶ wprowadzony w b³±d lingwista przet³umaczy s³owa, które j± przedstawiaj± na wszystkie ¿ywe i martwe jêzyki, a nastêpnie wykrzyczy mu to wszystko do ucha. Tym jednak, którzy nie s± ni g³usi ni ¶lepi, ³atwiej zrozumieæ jeden jêzyk, ni¿ inne i to do nich siê zwracam.