Wahad³o B, bor

Pierwiastek zaliczany do mikroelementów niezbêdnych dla organizmu cz³owieka, którego rola i znaczenie jest dotychczas ma³o poznane przez naukê.  Do  tej  pory  uwa¿ano, ¿e ratunkiem dla ko¶ci jest wapñ. Tymczasem okazuje siê, ¿e niezbêdny jest te¿ bor – pierwiastek ¶ladowo wystêpuj±cy w organizmie.  

Bor znajdziemy w jab³kach, gruszkach, orzechach i miodzie. Zio³a zawieraj± znaczne ilo¶ci boru (np. kozieradka, lucerna, przelot, wyka, rze¿ucha, gorczyca, komonica). Spo¶ród jarzyn bogate w bor s±: kalafior, kalarepa, seler, buraki, kapusta. W nadmiernych dawkach bor staje siê siln± toksyn± dla wszystkich komórek ustroju. Dochodzi wówczas do zaburzeñ wodno-elektrolitowych, nadmiernej utraty wody, uszkodzenia uk³adu nerwowego, miê¶ni, w±troby, serca i nerek.

Jak u¿ywaæ wahad³a?

Przed u¿yciem nale¿y wahad³o potrzymaæ chwilê w rêku, nastêpnie odpromieniowaæ - uderzaj±c lekko o jaki¶ przedmiot. Trzymaj±c za sznurek (na d³ugo¶ci swojego promienia), umie¶ciæ je nad chorym organem, splotem s³onecznym lub nad wewnêtrzn± stron± d³oni (gdzie znajduj± siê receptory).  

Nastêpnie wydaæ polecenie mentalne: „Nadaj tyle wibracji, ile jest potrzeba (dla mnie, innej osobie lub zwierzêciu) do poprawienia stanu zdrowia.” Czas pracy dyktuje samo wahad³o. Ca³kowite zatrzymanie siê oznacza koniec pracy.

Wahad³em oddzia³ujemy na siebie lub inn± osobê w zale¿no¶ci od indywidualnych potrzeb (od jednego do trzech razy dziennie). Wa¿ne jest, ¿e przesy³aj±c wibracje nie istnieje ryzyko przedawkowania boru.  

Uwaga: stosowanie wahad³a nie mo¿e nigdy zastêpowaæ konsultacji lekarskiej i klasycznych metod leczenia! Stanowi ono zawsze jedynie dzia³anie pomocnicze, uzupe³niaj±ce, profilaktyczne oraz wzmacniaj±ce skuteczno¶æ terapii medycznej.

Wahad³o zosta³o wykonane w Pracowni „Baj”, wed³ug projektu Józefa Baja.

Wymiary: L. 25 mm , Waga ok. 20 g