Druga szansa

Druga szansa czyli książka, która rozczarowała mnie i to niestety podwójnie. I tu nie chodzi o styl autorki, bo ten jest bardzo przyjemny i czyta się szybko i lekko.

Dlaczego więc jestem tak bardzo rozczarowana?

Cóż, jeśli w powieściach mogę na coś narzekać, to zdecydowanie na wątki romantyczne. Co do tych mam swoje wymagania i jeśli wątek jakiś ma być, a ja nie czuję iskier między bohaterami to jest źle. Początkowe motylki, podchody i spojrzenia kierowane na obiekt westchnień to dla mnie prawdziwa czekolada wśród słodyczy miłości. I co? I nic! A na okładce widnieje wiele obiecujący podpis: "urzekająca opowieść o miłości" :/

Autorka pozbawia mnie możliwości śledzenia pierwszych nieśmiałych kroków między bohaterami! Gdy było jasne, zaraz zresztą na początku, kto wpadł Riley w oko, czekałam aż któreś z nich odezwie się pierwsze i byłam ciekawa, jak to zrobi. Aż mnie zmroziło, gdy nagle przeczytałam:

“Przez ostatnie, kilka dni napisali do siebie parę maili, potem wymienili się numerami telefonów i wysłali do siebie sporo esemesow.” (str. 70)

No jak to?? Ja tu czekam na ich pierwszy krok, a tu taka bomba?! Tak się nie robi…

Gdy doszłam do setnej strony zauważyłam, że znacznie bardziej od sercowych problemów głównej bohaterki wciąga mnie historia jej przyjaciółki, Sadie. To, co rozkręcało się w życiu tej samotnej matki wciągnęło mnie i przykuło na dłużej. Niestety jej losy nie potoczyły się w tym kierunku, w jakim miałam nadzieję i tu znów spotkało mnie mocne rozczarowanie.

Romans? NIE! Powieść obyczajowa? TAK!

Bez wątpienia najmocniejszym aspektem powieści jest wątek próby ratowania sklepu obuwniczego. Zagrywki stosowane przez nielubianą szefową, rozpaczliwe wysiłki głównych bohaterów, by utrzymać swoje życie w dotychczasowym ładzie, to wszystko przypomina trochę dobry film rodem z Hollywood. Podoba mi się totalny brak lukru, bo większość książek opowiada o tym, jak bohaterka zakłada konto w social mediach, które natychmiast robi furorę. Oj, nie. Życie realne to nie taka bajka i autorka o tym pamiętała.

Na scenę wkracza ON. Ciacho…?

Choć pierwsze wrażenie zrobił na mnie naprawdę pozytywne, to jednak w ogólnym zarysie uznałam, że po prostu nie lubię Ethana. Niby jest wart uwagi.. nie. Według mnie ON jest po prostu nijaki. Dodatkowo głupota, jaka czasem od niego bije, po prostu zniechęca do tej znajomości. Fotograf, a posiada zerową zdolność obserwacji świata. Nie zdobył mojej sympatii i nawet wcale tego nie żałuję. Bardziej szkoda mi było Riley, bo co się wycierpiała to jej. A pewne przeżycia potrafią być naprawdę nieprzyjemne i nieźle dać w kość. Dla mnie to kolejna rada, by nie mieć tak miękkiego serca i awaryjnie wzmocnić jakimś solidnym betonem swoje cztery litery. W końcu podobno najlepiej uczyć się na cudzym doświadczeniu :/

Jedno mnie pociesza. Okładka jest bajeczna. Śliczna, urokliwa i naprawdę dobrze dopasowana do treści.

Jeśli podzielacie mój gust romantyczny, w tej książce niestety nie ma co szukać „tego czegoś”. Jeśli natomiast macie ochotę na powieść obyczajową o butach i komplikacjach, to z całą pewnością się nie zawiedziecie. I co tu ukrywać, kobiety kochają piękne buty, a tych tu nie zabraknie :)

[Adres usunięty]

"Druga szansa" to połączenie powieści obyczajowej z dużą dawką humoru i szczyptą goryczy i miłości. Myślę, że dla mniej wymagających czytelników lektura tej książki sprawi wiele przyjemności, jednak dla mnie miała ona kilka minusów.

Marcie Steele to dla mnie całkiem nowa autorka, a książkę “Druga szansa” wybrałam dzięki interesującemu i bardzo zachęcającemu opisie. Ostatecznie jednak książka wypada dość przeciętnie, brak w niej dynamicznej akcji, mocno naciągana fabuła i mało charyzmatyczni bohaterowie. Poznajemy tu losy trzech osób, które pracują w ekskluzywnym, staroświeckim butiku Chandler, który ma bogatą przeszłość. Poprzedni właściciel zmarł, natomiast jego córka Susanne nie ma zielonego pojęcia jak prowadzić taki biznes. Główna bohaterka Riley to kobieta ambitna, lubi swoją pracę, ma mężczyznę, którego kocha jednak kiedy na jaw wychodzi jego tajemnica jej życie zmienia się diametralnie. Sadie to kobieta po przejściach, próbuje na nowo ułożyć życie bez męża. Jest również Dan, mężczyzna, który usilnie próbuje znaleźć miłość życia na niezliczonej ilości spotkań. Te trzy różne charaktery postanawiają powalczyć o przetrwanie butiku z butami, będą próbowali różnych sposobów na to aby ich plan się powiódł. Jednak książka nie opiera się tylko i wyłącznie na sklepie, akcja wzbogacona jest również życiem prywatnym tej trójki. Poznajemy ich historie, przeszłość, plany na przyszłość oraz lęki i marzenia. Książka jest dobra na wieczorny długi odpoczynek. Nie wymaga zbyt wiele uwagi i skupienia co sprawia, że możemy się odprężyć i zregenerować siły na nadchodzący dzień. Głównym minusem tej powieści było to, że jest zbyt przewidywalna, brakuje tu elementu zaskoczenia ale i samo tempo akcji zostawia wiele do życzenia. Całość po lekturze wydaje się być nijaka, a rozbita akcja i narracja na trzech bohaterów dodatkowo wprowadza wiele chaosu. Osobiście wolałabym aby autorka skupiła się porządnie na jednej postaci, a nie dzieliła uwagę czytelnika na wszystkich występujących w niej ludzi. Dlatego też całokształt książki traci w moich oczach. Myślę, że część z Was nie zgodzi się ze mną, jednak szanuję to. Lektura tej historii, według mnie nie jest stratą czasu aczkolwiek zawsze mogło być lepiej. Pomysł na tę książkę był całkiem ciekawy, a tymczasem nie wyszło to tak, jakbym tego oczekiwała. Mimo wszystko, jeśli jesteście ciekawi tej pozycji, zachęcam Was do sięgnięcia po tę książkę. Jest to dobry pożeracz czasu i z pewnością umili Wam wolną chwilę.

"Druga szansa" to książka dla każdego mniej wymagającego czytelnika. Twój apetyt na lekturę będzie z pewnością zaspokojony, a Ty spędzisz miłe chwile w towarzystwie Riley, Sadie i Dana.

Nie jest żadną nowością, że równie bardzo jak po fantastykę lubię sięgać po książki obyczajowe. Dawkuję sobie przyjemności, więc mieszam ze sobą te gatunki. Teraz nadszedł czas na coś lekkiego i przyjemnego. 'Druga szansa' jest właśnie taką pozycją.

'Riley, Dan i Sadie ustawili się w rządku przed kasą, co przypomniało Riley szkołę. Tak samo stało się po przerwie, czekając na wejście do klasy.'

Riley, Dan i Sadie są trójką przyjaciół, którzy od kilku lat pracują w sklepie obuwniczym Chandler. Pewnego dnia otrzymują od swojej szefowej informację, że sklep wkrótce zostanie zamknięty, ponieważ przestał przynosić zyski. Zdarza się i tak, jednak sama szefowa jest zamknięta na wszelkiego typu propozycje ze strony pracowników i nie chce zrobić nic, aby ta sytuacja jakoś się zmieniła, a sklep pozostał otwarty. Riley, jako kierowniczka, postanawia więc wziąć sprawy w swoje ręce. Tylko jaki będzie finał podjętych kroków?

'Jednak obecnie nie zamierzała wystawiać serca na kolejne ciosy, a poza tym miała ważniejsze rzeczy na głowie - uchronienie sklepu przed zamknięciem, a ich paczki przed wymuszonym rozstaniem.'

Historia z pozoru banalna, jednak w tej zwyczajności jest też interesująca. Od samego początku byłam ciekawa czy bohaterom uda się ocalić sklep. Przy okazji otrzymujemy też kawałek życia bohaterów. Riley szuka miłości po poprzednich nieudanych związkach, Dan jest czynnym użytkownikiem portalu randkowego i poszukuje drugiej połówki, natomiast Sadie próbuje się pozbierać po śmierci męża.

Autorka pokazała także wpływ portali społecznościowych i czasami ich negatywny oddźwięk na działania osób, które się tam udzielają. Nie od dziś wiadomo, że co raz zostanie wpuszczone do sieci już tam zostanie, a wszelkie posty są pożywką dla hejterów. Przekonała się o tym także główna bohaterka.

'Riley podziwiała tempo, z jakim rozwijał się konkurs, ale teraz poznała też ciemną stronę popularności. Na domiar złego historia, którą rozpowszechniała Clarissa, nawet nie była prawdziwa. Jak miała powstrzymać plotki?'

Jeśli macie ochotę spędzić wieczór czy dwa z lekką i niewymagającą historią to jest to książka dla Was. Krótkie rozdziały sprawiają, że pozycję czyta się bardzo szybko. Ja spędziłam z nią miłe chwile i nie żałuję, że się na nią zdecydowałam.

'Dlaczego niektórzy wolą psuć komuś opinię, zamiast rozpowszechniać miłe treści? Nigdy nie rozumiała osób karmiących się cudzym nieszczęściem.'