ePrasa Psychologia Społeczna nr 4(9)/2008

ISSN 1896-1800

W numerze [Contents]:

Sławomir Śpiewak, Maria Lewicka: Dyskusja wokół tekstu Tomasza Witkowskiego i Pawła Fortuny „O psychobiznesie, tolerancji i odpowiedzialności, czyli strategie czystych uczonych” [Discussion around the paper “On psycho-business, tolerance and responsibility or strategies employed by pure scientists” by Tomasz Witkowski and Paweł Fortuna], s. 289–294;

Tomasz Witkowski, Paweł Fortuna: O psychobiznesie, tolerancji i odpowiedzialności, czyli strategie czystych uczonych [On psycho-business, tolerance and responsibility or strategies employed by pure scientists], s. 295–308;

Hanna Brycz: O prowokacji, czystości i uczonych [On provocation, purity and scientists], s. 309–312;

Szymon Chrząstowski: O dialogu (a raczej jego braku) między psychologami akademickimi i psychoterapeutami [On the dialogue (or its lack) between psychotherapists and academic psychologists], s. 313–317;

Maciej Dymkowski: W sprawie teoretycznego zaplecza psychoterapii [On the theoretical basis of psychotherapy], s. 318–320;

Tadeusz Gałkowski: O strategiach wobec psychobiznesu [Strategies concerning psycho-business], s. 321–325;

Janusz Grzelak: Czy krzywe prostuje krzywe? [Do curves straighten curves?], s. 326–328;

Grzegorz Gustaw, Krzysztof Brocławik: Homeopatia Witkowskiego [Yet another hoax], s. 329–335;

Maciej Haman: Racjonalne powody akceptacji koncepcji pseudonaukowych: dążenie do prostoty,społeczny podział pracy w nauce i fałszywe dychotomie pojęciowe [Rational reasons for acceptance of pseudoscientific theories: Need for simplicity,division of labor in science, and false conceptual dichotomies], s. 336–340;

Jarosław Klebaniuk: Nie warto, panie Witkowski, czyli dlaczego trudno walczyć z pseudonauką [It is useless, Mr Witkowski – or why is it so difficult to fight pseudo-science?], s. 341–345;

Wojciech Kulesza: O paranaukowym paradowodzie na paranaukowość nauki, czyli o prowokacji dziennikarskiej,ale nie naukowej [On the quasi-scientific quasi-proof of the quasi-scientific character of science or on the journalist but not scientific provocation], s. 345–348;

Wiesław Łukaszewski: Kto kogo? Komentarz do artykułu Tomasza Witkowskiego i Pawła Fortuny „O psychobiznesie, tolerancji i odpowiedzialności, czyli strategie czystych uczonych” [By who to whom? Commentary on the article by Tomasz Witkowski and Paweł Fortuna: “On psycho-business, tolerance and responsibility or strategies employed by pure scientists”], s. 349–352;

Krzysztof Mudyń: Miejsce nauki i psychologii w kulturze zdominowanej ideologią wolnego rynku [The place of science and of psychology in a culture dominated by the ideology of a free market],s. 353–361;

Michał Parzuchowski: O nieskuteczności prowokowania nieufności [On the ineffectiveness of provoking distrust], s. 362–365;

Paweł Smółka: Jak psychologowie akademiccy mogą przeciwdziałać szerzeniu się „szamańskich praktyk” na rynku usług psychologicznych? [How can academic psychologists counteract the dissemination of malpractices on the market of psychological services?], s. 366–369;

Maciej Świeży: Czy „naukowe” oznacza „skuteczne”? [Does “scientific” mean “effective”], s. 370–371;

Tomasz Witkowski, Paweł Fortuna: Skoro jest tak dobrze, to dlaczego jest tak źle? [If everything is alright why is everything so wrong?], s. 372–382.