Kapilaroterapia

Autor zwraca uwagę na holistyczne podejście do zdrowia człowieka pisząc:

Nie wolno leczyć oddzielnych narządów, ponieważ przy każdej usterce pracy organizmu zaburzeniu ulega praca całego układu. „Łatać dziury” i pozbywać się nieprzyjemnych symptomów można bez końca. Lecz jest to walka z objawami choroby, a nie z jej przyczyną.

dodając póżniej:

Nie istnieją choroby miejscowe ani choroby narządów! Chory jest człowiek jako całość. Dlatego leczenie miejscowe nie istnieje – a dokładniej nie ma prawa bytu.

Dostrzega również niebagatelną rolę oczyszczania organizmu:

Aby zlikwidować atak choroby, należy przede wszystkim otworzyć drogi wydalania: oczyścić jelita, płuca, nerki, skórę i wątrobę. Należy również natychmiast otworzyć zamknięte kapilary, a wówczas ruch plazmy nasili się i uwolni się ona od odpadów, przyjmie antyciała, enzymy, diastazy, tlen, glukozę i substancje odżywcze z rezerw organizmu. Organizm oczyści się i substancje toksyczne zostaną wydalone.

Następnie zwraca uwagę na krótkowzroczność leczenia "chemicznego" czy antybiotykami:

Jeśli terapia pozostanie ściśle farmakologiczna, to organizm będzie uwalniać się od jednych mikroorganizmów, lecz zwolni się miejsce dla innych.

Nigdy nie używaj antybiotyków, jeśli chcesz uniknąć choroby przewlekłej. Niszcząc jedną rasę bakterii, hodujesz inne, które dostają się do pęcherzyków płucnych i oskrzelików osłabionych już pierwszym atakiem mikroorganizmów. Stosuj dwa, trzy razy dziennie gorące owijanie piersi, urządzaj codziennie, a następnie co drugi dzień kąpiele hipertermiczne.

Autor poleca kapilaroterapię w postaci kąpieli hipertermicznych lub terpentynowych na:

Zapalenie wielonerwowe; zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego; choroba heinego–Medina w okresie przed paraliżem (w okresie po paraliżu lepiej wykonywać mieszane kąpiele terpentynowe); przy posocznicy można za pomocą kąpieli terapeutycznych osiągnąć skuteczny rezultat, nawet w przypadkach kiedy nie zadziałały antybiotyki; zapalenie jajowodu; nieżyty nosa; rzeżączkowe zapalenia stawów; nowotwory złośliwe (zwiększenie odporności u chorych, poprawa składu krwi, skuteczne zmniejszenie bólu); wszystkie choroby infekcyjne u dzieci (szkarlatyna, odra, błonica); krztusiec; paraliż po błonicy; uporczywe wysięki z opłucnej; syfilis organów wewnętrznych trzeciego stopnia (postępujący paraliż, uwiąd rdzenia kręgowego).

Wskazujac na łatwość i skuteczność ich wykonania:

Nie istnieje choroba kości czy stawów, której nie dałoby się wyleczyć kąpielami terpentynowymi.
Leczenie kąpielami terpentynowymi można stosować w każdym małym mieszkanku, w którym jest wanna. Nie istnieje choroba kości czy stawów, której nie dałoby się wyleczyć kąpielami terpentynowymi.

Dzieła doktora Aleksandra Załmanowa od ponad półwiecza są wznawiane w różnych krajach i przekładane na wiele języków. Każdy, kto zaczyna się z nimi zaznajamiać, dziwi się niezwykłą jasnością i logiką przedstawionych idei, które pod wieloma względami są rozbieżne z tradycyjną medycyną.

Według Załmanowa człowiek jest nie tylko zlepkiem narządów, które pełnią określone funkcje. Każdy z nas jest cząstką wszechświata – złożoną, unikalną, mającą niewyczerpaną ilość tajemnic. Doktor Załmanow twierdził, że tylko wnikliwe i całościowe podejście do zdrowia ludzkiego może przynieść prawdziwy pożytek. Nie wolno leczyć wyłącznie poszczególnych narządów, ponieważ przy każdej nieprawidłowości w pracy organizmu zaburzeniu ulega praca całego układu. „Łatać dziury” i pozbywać się nieprzyjemnych symptomów można bez końca, lecz jest to walka z objawami choroby, a nie z jej przyczyną. Twierdził, że zmiany chorobowe kapilar stanowią podstawę każdego procesu chorobowego.

W swoich książkach Załmanow dzielił się rezultatami wieloletniego doświadczenia w leczeniu rozmaitych chorób przewlekłych, u podstaw którego legła teoria o wyjątkowej roli kapilar w rozwoju chorób i procesie leczenia. Wybitny medyk nawoływał, by w celu walki z chorobami stymulować naturalne mechanizmy obronne organizmu człowieka. Uważał on, że do tego nieodzowne jest celowe wpływanie na kapilary i procesy metaboliczne od nich zależne. Załmanow nie tylko ukuł teorię, lecz zaproponował skuteczny sposób jej praktycznej realizacji, opracowując nowe metody leczenia wodą, z których najbardziej znana to kąpiel terpentynowa. Mechanizm jej działania jest genialnie prosty – zabieg po zabiegu, kąpiele z dodatkiem specjalnych mieszanek terpentynowych otwierają zamknięte naczynia kapilarne, usprawniając komórkową przemianę materii, przywracając odżywianie narządów i poprawiając wydalanie zanieczyszczeń. Kąpiele terpentynowe Załmanowa wpływają na sieć kapilar jako całość – kompleksowo. Ponieważ poprawia się praca od razu wszystkich kapilar, to wzrasta potencjał każdej komórki i całego organizmu.

Kąpiele Załmanowa zaliczają się do fizjoterapii, czyli do metod, które mieszczą się w koncepcji naturopatii i nie są sprzeczne z naturalnymi funkcjami organizmu ludzkiego. Kąpiele te posiadają również inne zalety, pośród których chyba najważniejszą jest dostępność. W zasadzie każdy pacjent może w warunkach domowych przeprowadzić serię uzdrawiających zabiegów metodą doktora Załmanowa.