Gongi Kyi-zi

Nazwa gongów Kyi-zi wywodzi się z języka birmańskiego i oznacza gong z brązu. Kyi-zi tradycyjnie używane w klasztorach Indochin (głównie w Mjanmie) i wyznaczają rytm dnia oraz porządek rytuałów. Sygnalizują koniec nocnego spoczynku, wzywają do porannej modlitwy, informują o jej końcu, itd.

Szczególną właściwością tych instrumentów jest wysoki pulsacyjny dźwięk osiągany przez wstępne skręcenie zawiesia, uderzenie gongu pobijakiem, a następnie pozwolenie, by ten swobodnie i z dużą prędkością odkręcił się do kolejnej pozycji skrajnej, w której następuje kolejne uderzenie i tak aż do naturalnego wygaśnięcia. Niskie tony uzyskuje się przez uderzenie pobijakiem miększym i większym, wyższe zaś z reguły za pomocą twardszych i mniejszych, np. drewnianych, czasami pokrytych skórą.