Józef Ignacy Kraszewski

Józef Ignacy Kraszewski urodził się 28 lipca 1812 roku w Warszawie, a zmarł 19 marca 1887 roku w Genewie. Był polskim pisarzem, publicystą i historykiem. Działał społecznie i politycznie, również jako wydawca i encyklopedysta. Jest autorem największej liczby wydanych książek i wierszy w historii polskiej literatury. Zajmował się również malarstwem.

Z początku Kraszewski pracował jako dziennikarz, jednak od roku 1873 poświęcił się wyłącznie pracy literackiej. Podczas przymusowego pobytu w Wilnie prowadził historyczne badania źródłowe, co zapoczątkowało opisanie przez niego historii tego miasta. Równocześnie autor zaangażował się w popularyzację źródeł historycznych, był również członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Z początku miał zostać redaktorem głównym Encyklopedii Orgelbranda, jednak z uwagi na jego pobyt w Wilnie został jedynie jej współautorem.

Józef Ignacy Kraszewski zadziwiał ogromem swoich prac. Napisał i wydał około 600 tomów, nie licząc w tym jego pracy redakcyjnej, artykułów i korespondencji prywatnej. W twórczości autora najważniejsze stały się powieści, których w ciągu 57 lat napisał 232. Poruszał w nich tematy społeczne, obyczajowe i ludowe. Wprowadzał w nich nowe, innowacyjne motywy i nadawał im niespotykane cechy, wzbijając się na wysoki poziom artyzmu.