Anthony De Mello

Jezuita, któremu rozgłos przyniosły książki i wykłady z dziedziny duchowości. Hinduski mistyk, który łączył psychoterapię z duchowością oraz sięgał do przemyśleń Dalekiego Wschodu: Anthony de Mello.

Anthony de Mello to żyjący w latach 1931-1987 hinduski jezuita, mistyk i kierownik duchowy oraz psychoterapeuta. W swoich poglądach łączył mistykę europejską z przemyśleniami Dalekiego Wschodu. Jego rodzice pochodzili z Goa, portugalskiej kolonii w Indiach, on sam urodził się w Bombaju. Ukończył studia filozoficzne w Hiszpanii. Po studiach powrócił do Indii, gdzie przez dwa lata prowadził praktykę pedagogiczną, a następnie podjął czteroletnie studia teologiczne w Punie. Później studiował poradnictwo psychologiczne w Chicago oraz duchowość na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie.

Anthony de Mello dość wcześnie wstąpił do zakonu, choć święcenia kapłańskie przyjął dopiero w wieku 30 lat. Rozgłos przyniosły mu książki i wykłady z dziedziny duchowości. W swoim nauczaniu opierał się przede wszystkim na religii chrześcijańskiej, jednakże czerpał także z buddyzmu oraz elementów kultury i wierzeń Dalekiego Wschodu, co wzbudzało spore kontrowersje wokół głoszonych przez niego nauk.

Pierwsza jego książka nosiła tytuł "Sadhana. Ścieżka do Pana Boga" i została wydana w 1978 roku. Anthony de Mello opisywał w niej założenia duchowe chrześcijaństwa, nawiązując do nauczania świętego Ignacego. Za życia duchownego wydane zostały również pozycje, takie jak "Śpiew ptaka", "U źródeł" i "Minuta mądrości". Po jego śmierci opublikowano "Minutę nonsensu" oraz nieautoryzowane zbiory nauk rekolekcyjnych: "Przebudzenie" oraz "Wezwanie do miłości".