Krwawe zwierciad³o. Powiernik ¦wiat³a. Tom 4

Poznaj dalsze losy bohaterów epickiej safi Powiernika ¦wiat³a i odkryj, jakie tajemnice skrywa ka¿dy cieñ...

Wojska Bia³ego Króla s± o krok od zdobycia pozosta³ych z Siedmiu Satrapii. Ju¿ tylko cztery stoj± na ich drodze...

Gavin Guile – niegdy¶ cesarz, Pryzmat i galernik, cz³owiek, który móg³ zapobiec wojnie, jest teraz zagubionym i okaleczonym wiê¼niem w wiêzieniu, które stworzy³ w³asnymi rêkami dla magicznego geniusza. Sam ca³kowicie utraci³ magiê, z której wcze¶niej korzysta³. Co gorsza, istnieje podejrzenie, ¿e w wiêzieniu  nie znajduje siê sam.

Kip Guile dokona ostatniej, desperackiej próby powstrzymania rosn±cej hordy Bia³ego Króla. Karris Bia³od±b stara siê posk³adaæ w ca³o¶æ rozpadaj±ce siê cesarstwo, a pomaga jej w tym jedynie ¶miertelnie niebezpieczny i byæ mo¿e zdradziecki te¶æ, Andross Guile.

Tymczasem Teia znajduje nowe, znacznie mroczniejsze zastosowanie dla swoich talentów, a cena tego odkrycia mo¿e okazaæ siê dla niej zbyt wielka do ud¼wigniêcia.

Razem bêd± walczyæ, aby ska¿one cesarstwo nie sta³o siê czym¶ o wiele gorszym.

Fragment ksi±¿ki Powiernik ¦wiat³a tom 4. Krwawe zwierciad³o

Rozdzia³ 1

Jak domowy niewolnik, który zmiata ¶mieci na kupkê, Orholam zebra³ w stosie wszystkie grzechy i okropieñstwa tego ¶wiata. Pogwizduj±c dziecinn± piosenkê, zgromadzi³ barbarzyñskie czyny, okrucieñstwa i akty przemocy, podczas gdy Gavin le¿a³ na plecach z roz³o¿onymi rekami w samym ¶rodku tego wszystkiego i szamota³ siê w wiêzach. Z szufelk± nape³nion± po brzegi ¿r±cymi grzechami Orholam po raz pierwszy odwróci³ siê do Gawina.

Kiedy to uczyni³, jego twarz by³a o¶lepiaj±co jasna, niepoznawalna, k³±b ostrego jak brzytwa ¶wiat³a, ale k±cik ust i broda drgnê³y w rado¶ci typowej dla oprawcy.

- Servient omnes - powiedzia³ Orholam.

Wszyscy bêdziemy s³u¿yæ

Opró¿ni³ szufelkê na twarz Gavina. Gavin wrzasn±³, ale odebrano mu s³owa, jak wydziera siê jedwab ze szpuli we wnêtrzno¶ciach paj±ka, rozwijaj±c go tak d³ugo, a¿ niæ siê urwie i pozostawi wnêtrze paj±ka spustoszone i zniszczone. Próbowa³ siê obróciæ wykrêciæ, odwróciæ wzrok, ale powieki rozwarto mu przemoc±. Nie by³o ucieczki od zakrzep³ej grudy ³ajna ze¶lizguj±cej siê ku j^o oku.

Ca³a masa spad³a. A spadaj±c, zajê³a siê ogniem i p³onê³a w powietrzu, skwiercza³a, pryska³a i trzaska³a.

I p³on±c, wszystkie grzechy ¶wiat³a wpad³y do oka Gavina i je podpali³y. P³omienie skwiercza³y w jego oczodole, gazy ucieka³y z sykiem, który brzmia³ jak westchnienie ojca rozczarowanego synem-nieudacznikiem.

I z ogniem pa³aj±cym w oku Gavin wrzeszcza³ przez niezliczone wieki, a¿ zdar³ gard³o, a¿ zasch³o mu w ustach, a¿ pustynie zasypa³y ja³owym piaskiem ¶nieg, a jego próby krzyku os³ab³y, skóra stwardnia³a i popêka³a, a p³on±cy od³amek, na który go nadziano, przyszpilaj±cy go do ¶wiata, och³odnia³ (lecz tylko w kategoriach temperatury, nie bólu) i siê skrystalizowa³. Kiedy dym siê rozwia³, ¶lepe oko Gavina przeszywa³ czarny pryzmat.

£api±c gwa³townie powietrze, Gavin obudzi³ siê i odkry³, ¿e otacza go ciemno¶æ, ale jego rêce skuto ¿elaznymi okowami.

Przykuto go do sto³u z roz³o¿onymi na boki rekami. Koszmar nie min±³.
Koszmar dopiero siê zacz±³.