Pokusa. Uwikłani. Tom 1

Alayna ma za sobą trudną przeszłość. Straciła rodziców, nie dogaduje się z bratem, w dodatku ma obsesyjne nawyki. Jest już po terapii i stara się trzymać z dala od kłopotów. Na jej przykładzie właśnie pokazany jest proces zdrowienia. Choć w tej części bywa irytująca ze swoimi wybuchami i podejrzliwością, to została przedstawiona jako inteligentna i pewna siebie kobieta, która dąży do wyznaczonych sobie celów i walczy ze swoimi słabościami. Jak każda uległa bohaterka, jest naiwna i szybko wybacza, niestety.

Przeszłość Hudsona była o wiele mroczniejsza niż można by się spodziewać, czego dowiadujemy się z czasem. On lubi wszystko kontrolować, jest ciekawy, ale w wyrachowany sposób. Ma wiele pozytywnych cech, które ukrył głęboko w sobie, nie wierząc, że mógłby je posiadać. Sposób jego zachowania oraz myślenia wynika z braku wsparcia i problemów rodzinnych, które trwają do tej pory. Przez większość czasu autorka pokazuje go z dobrej strony, ale im dalej w las, tym bardziej okazuje się, że Hudson ukrywa więcej niż chce przyznać.

Książka skupia się głównie na relacjach pomiędzy głównymi bohaterami. Za dnia są aktorami, natomiast, gdy nikt ich nie widzi, mogą swobodnie się sobą cieszyć. Łączy ich pragnienie, które nie ma nic wspólnego z uczuciami, a przynajmniej nie po jednej ze stron. Narratorką jest Alayna, której wewnętrzne rozterki śledzimy przez całą książkę. Radość, smutek, zdrady. Musi walczyć z pokusą, a jednocześnie się jej poddawać. W tle przewijają się wszystkie bardziej i mniej poważne problemy. W fabule znajdujemy również wiele intryg i kłamstw, które stopniowo odkrywamy. Choć zakończenie zamyka historię, to elementy przeszłości pozostaje nam odkryć dopiero w kolejnej części.

Pokusa jest pełna erotyzmu, więc jeśli tego nie lubicie, to nie jest książka dla was. Jeśli nie przepadacie za brzydkimi słowami, również nie jest to książka dla was. Jeśli nie lubicie podstępnych kobiet, uprzedzam, że jest ich tam mnóstwo. Bohaterów drugoplanowych jest cała gama, do wyboru, do koloru. Autorka świetnie poradziła sobie akurat w tej kwestii, kreując postacie tak różne, że wywołują skrajne emocje - od miłości do nienawiści. Nie brakuje też standardowego humoru. Język pisarki jest prosty, a okładki dopasowane do treści. Książka sama w sobie jest ciekawa i przeczytałam ją w jeden dzień. Dla niewymagających czytelników będzie idealna, jednak mi czegoś w niej brakowało. Nie jestem pewna, czego, może akcji? Jak to bywa w tego typu książkach, zawsze pojawia się jakiś demon przeszłości, który zwiastuje niebezpieczeństwo w teraźniejszości. Tutaj nie ma, ani demonów ani mafii (przynajmniej nie fizycznie), jedyne, co nie daje spokoju bohaterom, to ich własna psychika i ta tematyka jest tutaj subtelnie poruszona.

Alayna Withers to nie tylko ładna, ale również niezwykle inteligenta młoda kobieta. Pracuje w nocnym klubie przy barze, jednocześnie studiując. Ponieważ chce na dłużej związać się z klubem i właśnie uzyskała dyplom potwierdzający jej marketingowe zdolności, dostała propozycję zostania menadżerką. Wszystko jednak staje pod znakiem zapytania z powodu zmiany właściciela klubu. Przygotowana na różne zmiany Alayna nie spodziewa się jednak, że jej nowy szef złoży jej nietypową propozycję. I że nie będzie mu w stanie odmówić, pomimo problemów w przeszłości. Coś, co miało być zwykłą transakcją, nagle okazuje się dla niej niewystarczające. Czy jednak i on pragnie tego samego?

Całość recenzji dostępna pod adresem: [Adres usunięty].

Wodząc na pokuszenie

Alayna Wither jest piękna i stopniowo pnie się po szczeblach kariery w swojej wymarzonej pracy. Jej przeszłość nie jest zbyt kolorowa, jednak w końcu czuje, że może się od niej odciąć. Z kolei Hudson Pierce na pierwszy rzut oka wydaje się idealny: przystojny, bogaty, wpływowy... A do tego wyraźnie zainteresowany Alayną. Oboje wchodzą w relację pełną pożądania i seksu, ale także rosnących wątpliwości i piętrzących się pytań.

Co to jest - każdy widzi, wystarczy zerknąć na okładkę. Przyznaję, że moje wcześniejsze spotkania z współczesnymi erotykami nie miały zbyt szczęśliwych zakończeń. Greya przeczytałam z czystej ciekawości, Crossa zdzierżyłam tylko przez pierwszy tom. Nic zatem dziwnego, że krótka rekomendacja "Lepsze od Greya" nie zrobiła na mnie wrażenia. Prawdę powiedziawszy byłam pełna obaw i myślę, że część się ze mną zgodzi, że były to obawy uzasadnione. Mimo to starałam się zabrać za czytanie z czystą kartą i optymistycznym nastawieniem.

Przez pierwsze kilka rozdziałów byłam pewna, że niestety czeka mnie rozczarowanie. Historia wydawała się płytka, bohaterowie oklepani, a rzekoma żądza, która ogarnęła główną parę już od pierwszych stron, była nieco przerysowana. Styl okazał się niezły, właściwie dobry, co w dużej mierze skłoniło mnie do zapoznania się z dalszym ciągiem. I bardzo się cieszę, że to zrobiłam, bo powieść z biegiem czasu nabrała tempa i stała się znacznie ciekawsza. Autorka zgrabnie rozwinęła wątki obyczajowe, które w niektórych miejscach zahaczają nawet o psychologiczne. Byłam coraz bardziej zaintrygowana zarówno Alayną, jak i Hudsonem, ich przeszłością, powodami takiego, a nie innego zachowania. Po jakichś stu pięćdziesięciu stronach wciągnęłam się już na całego.

Oczywiście trafne powiązanie poszczególnych motywów powieści nie pozbawiło jej banalności i przewidywalności. Parę rzeczy mnie zaskoczyło, to fakt, ale i tak książka była tendencyjna i na pewno nie wymagała większego myślenia. Skłamałabym jednak mówiąc, że źle mi się czytało albo że mam poczucie straty czasu. O dziwo nie: pierwszy tom trylogii Laurelin Paige był przyjemnym dopełnieniem wolnego dnia.

Jak już wspomniałam, pisarka dysponuje dobrym stylem i poza kilkoma potknięciami raczej nie mam zastrzeżeń do tego elementu powieści. Niestety na początku dostrzegłam parę podobieństw do Greya - nie mam pojęcia, czy były one zamierzone bądź nie, w każdym razie trochę mnie to zirytowało. Na szczęście im dalej w las, tym lepiej. Autorka rozkręca się w kolejnych rozdziałach, dawkuje emocje oraz przypływ nowych informacji. Nawet jeśli cykl E.L. James czy jakikolwiek inny faktycznie ją zainspirował, to później przerzuciła się wyłącznie na własny sposób budowania fabuły.

Bohaterowie jacyś wybitni nie są. Hudson wypadł moim zdaniem najgorzej, ponieważ jest do bólu schematyczny: seksowny, sypie kasą jak z rękawa, prowadzi własny biznes, jest oczywiście wspaniałym kochankiem i żeby nie było aż tak fajnie, ma to i owo za uszami. Pomijając pewien ciekawy aspekt jego charakteru, nie znalazłabym w nim nic interesującego. Alayna została wykreowana nieco lepiej, przede wszystkim nie była żadną cnotką, ponadto bardzo podobał mi się pomysł z jej raczej niecodziennym uzależnieniem. Zaskoczeniem i to pozytywnym okazała się matka Hudsona, którą wyobrażałam sobie jako ciepłą, zapatrzoną w perfekcyjnego syna kobietę. Cóż... No nie bardzo. Zwróciłam także uwagę na głowę rodziny Pierce'ów, czyli tatę Jacka, który jakoś tak od razu zdobył moją sympatię, choć mam dziwne przeczucie, że nie wszystko zostało o nim powiedziane. Reszta postaci występuje bardziej jako tło, ponieważ nawet Celia - kobieta dość bliska Hudsonowi - jakoś nie wzbudziła większych emocji.

Oczywiście nie zapominam o najważniejszej części tej książki, bez której nie nazwano by jej erotykiem. Szczerze mówiąc mam bardzo mieszane uczucia co do scen łóżkowych. Były zmysłowe, owszem, autorka nie szczędziła szczegółów, całkiem dobrze oddawała nastrój towarzyszący zbliżeniom bohaterów i podkreślała targające nimi uczucia. Jednocześnie właśnie w tych scenach zauważyłam zgrzyty stylistyczne. Zastanawiałam się, czy ja jestem taka niedojrzała, czy po prostu niektóre wyrażenia są tak niefortunne i w efekcie śmieszne, że zaburzały atmosferę opisywanych scen. Przepraszam, może to tylko ja, ale przykładowo słowa: "Czułam jego rozgrzany interes obok mojej rozedrganej furtki" sprawiły, że parsknęłam śmiechem i to by było na tyle, jeśli chodzi o budowanie napięcia. Bardzo często subtelne określenia mieszały się z wulgaryzmami, a takie połączenie nie do końca mnie przekonało. Zupełnie jakby autorka nie mogła się zdecydować, czy chce być wyuzdana, czy może bardziej pruderyjna. Seksu, jak na erotyk (przynajmniej tak mi się wydaje), jest stosunkowo niewiele, co jakoś nie sprawiło mi zawodu. Zdecydowanie bardziej podobały mi się inne wątki.

"Uwikłani. Pokusa" to całkiem udane otwarcie trylogii. Byłam przekonana, że to wszystko skończy się wyjątkowo negatywną recenzją; czasem miło się pomylić. Ta książka zdecydowanie nie należy do wybitnych, ale jako erotyk - a najbardziej jako romans/powieść obyczajowa - sprawdza się dobrze. Sama jestem teraz uwikłana w tę historię i chętnie się dowiem, co wydarzy się dalej..