eBook Astronomia w Biblii pdf

Z przedmowy
Budzące się w Polsce coraz większe zainteresowanie Biblią, już nie tylko
w aspekcie religijnym, zaowocowało opracowaniami o różnej tematyce, takimi
jak np. rośliny w Biblii, kamienie naturalne w Biblii, zagadnienia z zakresu
medycyny w Biblii, i skłoniło mnie do zaprezentowania astronomii w Biblii.
Zdaję sobie sprawę z tego, że inny jest poziom nauki obecnie, a inny był
2000 lat temu, gdy rodziło się chrześcijaństwo, czy też w czasach już bardziej
historycznie dostępnych - czasach Abrahama, datowanych obecnie na epokę
późnego brązu IIB (XIII w. p.n.e.) lub żelaza I (XII-XI w. p.n.e.) bądź wyjścia
Izraelitów z Egiptu prawdopodobnie za czasów panowania faraona Ramzesa II
ok. 1270-1250 r. p.n.e.
Prezentując zjawiska astralne w Biblii, dotykamy bardzo żywotnego problemu
dla człowieka żyjącego w czasach, o których mówi Biblia. Stykał się on
codziennie z zachodem Słońca, a w nocy na niebie świeciły nad jego głową
Księżyc i gwiazdy. Każdy człowiek żyjący na terenie biblijnego Bliskiego
Wschodu kształtował według tych ciał niebieskich swoje życie codzienne: to
pory roku wyznaczały mu terminy prac na roli, a wszelkie widoczne "znaki na
niebie" budziły jego ciekawość, ale i lęk przed czymś nieznanym. W jego odczuciu
często bywały zapowiedzią różnorakich nieszczęść, takich jak m.in.
wojny, których na tym terenie nigdy nie brakowało. Były to doświadczenia
wspólne dla wszystkich mieszkańców tych ziem, niezależnie od przynależności
do tej czy innej grupy etnicznej. Odzwierciedliły się one w postaci podobnych
opowieści, a nawet faktów udokumentowanych historycznie, o których wiemy
obecnie dzięki zdobyczom nauki. Opowieść o potopie znano wśród ludów Mezopotamii
- to historia Gilgamesza, a wśród Izraelitów krążyła opowieść o potopie,
w której główną rolę gra Noe.
[...]
Bogusław Pawlaczyk