Demonologia germańska. Duchy, demony i czarownice

Po pierwsze, autor bardzo mało pisze o istotach a jak już o jakieś napisze dwie strony to można usnąć, po drugie ta książka nie jest wiarygodna I jeśli ją kupicie nie wierzcie we wszystko co przeczytacie ponieważ autor wiele istot sprowadza do demonów... jak można sprowadzić kobolda do demona? Istotę która pomagała ludziom? Kobold to duszek domowy, należający do Duchów Natury. Elfy I disy też obrzucił mianem demona. Prawie każdy opis jest opisem I ewolucją istoty pod kątem historym, w efekcie mamy najpierw, że istota byla cudownym przyjacielem skandynawów, szanowanym I wogóle a zaraz potem czytamy, iż była demonem.

Jako dodatek autor też opisał święta germańskie, załamałam się.

Po pierwsze ja więcej wiem o tych świętach niz on tam napisał a po drugie źle przetłumaczył polskie odpowiedniki świąt! Koniecznie chce żebyśmy postrzegali disy I elfy jako demony, bo przetłumaczył święto elfów oraz święto dis jako ''Krwawą ofiarę dla elfów/dis''.

Niektórzy poganie także mogą się czuć urażeni czy zirytowani gdyż właśnie patrzycie na książkę w której autor nie raz pisze, że te istoty to tylko wymysł wyobraźni skandynawów. Natomiast sceptycy zainteresowani tylko I wyłącznie dawnymi wierzeniami będą zirytowani a może nawet rozbawieni tym, że w tej książce będą czytać bajki dla dzieci braci Grimm... nie żartuje, autor wiele razy przytacza baśnie dla dzieci ich autorstwa I się na nich opiera... Jednak warto mieć tą książkę bo to jedyna książka która spisuje istoty skandynawskie, a to że nie wszystkie to demony to bardzo łątwo odróżnić o ile jest się człowiekiem bez uprzedzień I nie da się huldry do demonów tylko z powodu posiadania ogona, gdyż jak autor sądzi zwierzęce dodatki to atrybut demonów...

Tą pozycję warto mieć mimo tego wszystkiego, jednak ja już nie kupie żadnej książki autostwa tego pana..