Globalna katastrofa. Realne niebezpieczeństwo czy fantazja?

Autorzy kwestionują uznane teorie naukowe i obalają niekwestionowane dotąd koncepcje na temat naszego Wszechświata, dziejów Ziemi, kosmologii, geologii, geofizyki, astronomii, klimatologii i biologii. A przede wszystkim odkrywają na nowo "rok kosmiczny" - powtarzający się regularnie co 12 888 lat cykl globalnych katastrof, charakteryzujących się nagłym przemieszczeniem ziemskich biegunów magnetycznych i geograficznych. Ten cykl kataklizmów był dobrze znany starożytnym cywilizacjom. Papirus Harris z czasów Ramzesa III opisuje regularnie powtarzające się globalne katastrofy - skutek odwrócenia biegunów magnetycznych. Papirus Ipuwera stwierdza wyraźnie, że Ziemia nagle odwróciła się do góry nogami, i rozpacza z powodu strasznych spustoszeń, jakie nastąpiły. Sofokles pisze o Słońcu wschodzącym na wschodzie zamiast na zachodzie. Eurypides mówi w Elektrze, że Ziemia odwróciła się, a Słońce przemieściło się w innym kierunku.